Ivösjön

Thijs Marleen
10 aug 2024
4 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 19 jun

Droom je soms van ontsnappen aan de drukte? Van peddelen over stille wateren, kamperen op een eiland en wakker worden met alleen de wind en vogels als gezelschap? In het zuiden van Zweden ligt Ivösjön — een plek waar avontuur en rust samenkomen. Hier beleef ik mijn eigen Robinson Crusoe-moment: kanoën tussen rietkragen, slapen in een tent, en het ritme van de natuur opnieuw leren volgen.

In deze blog neem ik je mee op mijn reis over het grootste meer van Skåne. Een verhaal vol kleine uitdagingen en grote stiltes.

Ik bevind me in het hart van de Zweedse natuur, aan de oever van het indrukwekkende Ivösjön. Dit is geen gewoon meer. Ivösjön, het grootste en diepste meer van Skåne, ligt op slechts 7 meter boven de zeespiegel en strekt zich uit over de gemeenten Kristianstad en Bromölla. De combinatie van uitgestrektheid en stilte geeft het water een bijna mystieke uitstraling.

Ruim 300 jaar geleden publiceerde Daniel Defoe zijn beroemde roman Robinson Crusoe — het verhaal van een man die, na een schipbreuk, in zijn eentje moet zien te overleven op een onbewoond eiland. Sindsdien is Robinson Crusoe uitgegroeid tot het symbool van avontuur, van alleen zijn in de natuur, van teruggeworpen worden op jezelf. Hier, in Skåne, op het uitgestrekte meer van Ivösjön, komt dat gevoel verrassend dichtbij.

Mijn dag begint met een kanotocht over het kalme oppervlak. Terwijl de ochtendmist nog over het meer hangt, glijd ik tussen kleine beboste eilandjes door. Onder mij opent zich een diepte die soms meer dan 50 meter reikt — een stille, donkere wereld waar het zonlicht nauwelijks doordringt. De kano beweegt geluidloos. Alleen het ritme van de peddel, het ritselen van bladeren aan de oever, en een eenzame roep van een fuut herinneren me eraan dat ik niet droom.

Ik peddel van kromming naar kromming, langs oevers waar het riet zachtjes ruist in de wind. Het ritme van mijn peddel is langzaam en rustig; geen haast, alleen de stroom en het moment. Soms glijd ik tussen smalle doorgangen met wuivende rietkragen die aanvoelen als een groen labyrint, dan weer doemt een groot open water voor me op, glinsterend in het zonlicht. De zon stijgt gestaag naar haar hoogste punt. Het wordt een warme dag, en op het water lijkt de hitte zich te verdubbelen. De lucht trilt, de zon brandt op mijn rug, en mijn mond wordt droog.

Ik krijg dorst. Mijn waterfles zie ik liggen — een meter verderop, ongemerkt naar voren geschoven in de kano. Te ver om met mijn hand bij te kunnen, en opstaan is geen optie, niet op deze smalle, wiebelige kano midden op een diep meer.

Een kleine operatie is nodig. Ik licht mijn peddel voorzichtig uit het water, draai hem horizontaal en begin de fles langzaam naar me toe te trekken — ‘operation swing’ is begonnen. Maar zodra de peddel uit het water is, begint de kano zachtjes te wiebelen. Eerst nauwelijks merkbaar, dan steeds sterker, alsof het meer me op de proef stelt. Mijn evenwicht schuift van links naar rechts. Eén verkeerde beweging en ik lig erin, met fles én al.

Ik steek de peddel snel weer terug in het water, als een anker van balans. Alles moet nu zachtjes, met beleid. Zweet drupt van mijn voorhoofd terwijl ik met millimeterwerk de fles dichterbij manoeuvreer. En dan heb ik haar. Mijn hand sluit zich om het koude plastic en ik sla een lange slok. Zelden smaakte water zo puur, zo verdiend. Hier, midden op het Ivösjön, onder de brandende zon, is het alsof ik het opnieuw leer waarderen.

We leggen aan aan de steiger op een klein eiland. Hier slaan we ons kamp op — eenvoudig, puur, precies wat je nodig hebt in een omgeving als deze. Kamperen bij Ivösjön voelt als leven in een andere tijd: zonder haast, zonder schermen, alleen natuur en stilte. Terwijl we hout sprokkelen, voelt het alsof we zelf even Robinsons zijn, overgeleverd aan de elementen, maar volledig thuis in het landschap.

What's in a name?

De naam Ivösjön betekent letterlijk “het meer van Ivö”, waarbij sjön het Zweedse woord is voor "meer" en Ivö verwijst naar het grootste eiland dat midden in het meer ligt. Dat eiland is niet alleen bijzonder vanwege zijn ligging, maar ook vanwege zijn geologie: het is een van de weinige plekken in Zweden waar fossielen uit de Krijttijd (meer dan 70 miljoen jaar oud!) zijn gevonden.

Ivö zelf zou zijn naam te danken hebben aan oude Scandinavische wortels, mogelijk verbonden aan woorden die te maken hebben met water of eiland. Zo draagt het meer dus niet alleen natuur, maar ook geschiedenis in zich — een naam die je iets vertelt, als je even stilstaat om te luisteren.

Ivösjön is niet zomaar een plek; het is een ervaring. De stilte is hier voelbaar, de natuur ongerept, en de verbondenheid met het landschap intens. Wie hier peddelt, kampeert en leeft op het ritme van het meer, beleeft een klein stukje van dat oude, tijdloze avontuur — alsof je zelf even Robinson Crusoe bent, midden in het moderne Zweden.