Bezoek aan de Sheikh Zayed-moskee in Abu Dhabi

Ik arriveer in Abu Dhabi, de bruisende hoofdstad van de Verenigde Arabische Emiraten. De stad straalt een unieke mix uit van moderniteit en traditie: torenhoge wolkenkrabbers staan naast historische gebouwen en groene boulevards. Vandaag staat één van de hoogtepunten van mijn reis op het programma: de beroemde Sheikh Zayed-moskee.

Wanneer ik dichterbij kom, valt mijn mond bijna open van verbazing. Het witte marmer schittert in de zon, de gouden koepels glanzen alsof ze van pure magie zijn gemaakt.

Ik word overweldigd door de enorme witte koepels en de sierlijke minaretten die tegen de heldere blauwe lucht afsteken. Het marmeren complex is immens en voelt bijna magisch aan. Binnenin zie ik indrukwekkende kroonluchters, ingewikkeld mozaïekwerk en prachtige kalligrafie die verhaalt over de rijke islamitische cultuur. De serene sfeer nodigt uit tot bewondering en stilte, en ik kan niet anders dan me onderdompelen in de rust van deze heilige plek

Binnenin de moskee word ik meteen gegrepen door de gigantische kroonluchters. Ze hangen als glinsterende sterren aan het plafond, gemaakt van duizenden Swarovski-kristallen die fonkelen bij elke straal zonlicht die naar binnen valt. Het gouden frame straalt luxe uit, terwijl de kleuren van de kristallen het hele interieur zacht verlichten. Het is bijna alsof je in een paleis van licht staat – zo indrukwekkend dat ik een paar keer moet knipperen om te beseffen dat dit écht bestaat.

Hoe verder we door de moskee wandelen, hoe indrukwekkender alles wordt. De vloeren, muren en zuilen zijn bedekt met ingewikkelde patronen in mozaïek, waar bloemen, geometrische vormen en Arabische kalligrafie elkaar afwisselen in een betoverend geheel. Elke hoek lijkt een nieuw kunstwerk te onthullen, en ik merk dat ik steeds langzamer ga lopen, mijn ogen overal tegelijk, alsof ik elk detail wil opsnuiven.  Het voelt bijna alsof ik een sprookje ben binnengestapt en hoe langer ik kijk, hoe meer schoonheid er te ontdekken valt.

Mijn camera maakt overuren terwijl ik door de marmeren gangen en schitterende zalen dwaal. Elk detail, van de glinsterende kroonluchters tot de ingewikkelde mozaïekpatronen, wil ik vastleggen. Toch moet ik goed opletten: het is strikt verboden om andere bezoekers zonder hun toestemming te fotograferen. Dus terwijl mijn vingers over de knopjes vliegen, zorg ik ervoor dat ik alleen de schoonheid van de moskee zelf vastleg – en soms gewoon even stilstaan om het met mijn eigen ogen in me op te nemen.

Kleding is hier geen grapje: vrouwen moeten hun haren bedekken en lange, losse kleding dragen die armen en benen volledig bedekt. Mannen? Lange broek en shirt met mouwen, alsjeblieft. Het voelt even vreemd, maar al snel besef ik dat het bijdraagt aan de serene en respectvolle sfeer van de plek – het helpt je echt in de rust van het moment te duiken.

De geschiedenis van de moskee is minstens zo indrukwekkend als de architectuur. Sheikh Zayed, de stichter van de Verenigde Arabische Emiraten, droomde van een plek die mensen samenbrengt en tegelijkertijd een eerbetoon is aan de islamitische kunst en cultuur. De bouw begon in 1996 en tien jaar later staat het resultaat er: een gigantisch meesterwerk vol traditie én moderne flair.

Als ik de binnenplaats weer uitloop, blijf ik nog even staan. Het is niet zomaar een gebouw, het is een ervaring: groots, sereen, en een tikje magisch. Abu Dhabi laat me achter met een glimlach én een flinke dosis inspiratie.

Ook hier voel ik opnieuw hoeveel luxe het is om met De Blauwe Vogel te reizen. Alles is tot in de kleinste details geregeld: van het vlotte vervoer en de vriendelijke begeleiding tot de perfecte timing waardoor we de moskee in alle rust kunnen beleven. Het geeft een heerlijk ontspannen gevoel om te weten dat je nergens aan hoeft te denken en je je volledig kunt laten onderdompelen in de ervaring, terwijl achter de schermen alles vlekkeloos verloopt. De Blauwe Vogel zorgt er echt voor dat ik enkel hoef te genieten — en dat doe ik volop.

Terwijl ik de moskee achter me laat, voel ik dat deze plek niet alleen mijn camera-rol vult, maar ook een stukje van mijn hart — een ervaring die nog lang blijft schitteren, net als het marmer in de zon.