Als de lentezon haar stralen werpt, komen we allemaal weer spontaan tot leven, en ruil ik de uren achter mijn pc weer in voor heerlijke lentewandelingen. Overal frisgroene tinten die ontspruiten aan de aarde en energiek fluitende vogeltjes. Een uitnodiging voor een heerlijke lentewandeling sla ik niet af.
Niet tegenstaande dat Westerlo in de provincie Antwerpen ligt begint mijn verhaal van vandaag toch in Limburg. Nabij Hechtel-Eksel, in de provincie Limburg, ontspringt een 85 km lang opvallend natuurlijk element : de Grote Nete. Deze kronkelende blauwe ader slingert zich een weg doorheen het weelderige groene landschap en passeert Westerlo voordat hij uitmondt in de Kleine Nete in Lier.
Voor onze rustgevende en pittoreske wandeling vertrekken we in de dorpskern van Westerlo. Het plein wordt beheerst door een reusachtige in etage gesnoeide lindeboom, die rond 1630 werd geplant. Deze toch wel in de kijker lopende boom rust met zijn schijfvormige kruin op een gietijzeren geraamte. Het geheel is beschermd als landschap sinds 1951, en als monument sinds 1981. Vanaf hier volg ik mijn gids richting de vallei van de Grote Nete om de onbewandelde paadjes van Westerlo te ontdekken.
We wandelen al snel richting een prachtige brug. Deze wordt ook wel eens het Trammeke zonder sporen genoemd. Het Trammeke is eigenlijk een oude mobiele dam op de Grote Nete. Hiermee kon het waterpeil van de rivier geregeld worden zodat landbouw op de aanpalende velden mogelijk was. Ook voor het transport van ijzererts op de Grote Nete had het trammeke haar nut. Het sluis- of stuwsysteem met het trekmechanisme en “de tram” is nog grotendeels intact. Het werd in 1999 geklasseerd als industrieel, archeologisch monument.
We wandelen het trammeke over, richting een wandelpad. Zo wandelen we langs het prachtige Kasteel van Merode, waar ook de natuur stillentjes aan het ontwaken is uit zijn winterslaap. Dit is nu echt een kasteel dat past als decor bij de wandeling. Zo ontzettend mooi in het landschap geïntegreerd.
Het wordt ook wel kasteel van Westerlo genoemd en werd gebouwd door de Prins van Merode, die behoorde tot één van de machtigste families (de Merodes ) van Brabant in de 15e en 16e eeuw. Gebouwd op de ruïnes van een oude Romeinse uitkijktoren, zorgde de strategische ligging aan de oevers van de rivier de Grote Nete ervoor dat het een dominante positie in de buurt kreeg. Het kasteel is nog steeds eigendom van de familie de Merode en is momenteel het huis van Prins Simon de Merode.
De rechthoekige spiegelvijver, rechts van het kasteelpark, trekt mijn aandacht door zijn sobere vormgeving. Tussen wandelknooppunten 12 en 13 van wandelnetwerk de Merode wandel je op de oever van de Grote Nete met een prachtig zicht op het kasteel en de spiegelvijver.
We zetten onze wandeling verder onder reusachtige eiken- en beukendreven waar vogeltjes hun laatste liedjes van dag fluiten bij de ondergaande zon. Blauwgrijs-roestoranje boomklevers lopen de stam omhoog én omlaag op zoek naar insecten als laatste hapje van de dag. In de verte zien we een sierlijk, bedachtzaam en langzaam in zijn beweging Blauwe reiger overvliegen. We worden andermaal getrakteerd op de schoonheid van de natuur.
Op de grens van Bergom (gehucht van Herselt) met het kasteeldomein de Merode worden we, nabij het kruispunt van de Lange dreef en de Hoge dreef, uitgenodigd om even halt te houden bij de grote Lourdesgrot van Bergom, met bovenin een nis met Mariabeeld. De grot werd opgericht in 1874 op de plek waar in 1871 een man werd vermoord. In deze periode waren dergelijke Mariagrotten zeer populair. Deze grot is anno 2024 nog steeds een populaire rustplaats voor wandelaars en fietsers.
In de vallei van de Grote Nete was het fijn om te vertoeven.
Wandelen was nog nooit zo plezant, rustgevend en verrassend.
Het was een magische avond waarop het ondergaande zonlicht
alles voorzag van een gouden randje …
Comentarios