IJsland is een land van ruige natuur, adembenemende landschappen en unieke wilde dieren. Hoewel poolvossen minder vaak worden gezien dan de bekende papegaaiduikers of walvissen, zijn deze dieren een fascinerend onderdeel van het IJslandse ecosysteem. Tijdens mijn reis had ik het geluk om twee kleine poolvosjes te ontmoeten bij een afgelegen boerderij. Het was een magisch moment dat me nog lang zal bijblijven.
De poolvos, bekend als “melrakki” in het IJslands, is een van de weinige landzoogdieren die inheems zijn in IJsland. Deze kleine carnivoor is perfect aangepast aan het harde, koude klimaat van het eiland. In de winter draagt de poolvos een dikke, sneeuwwitte vacht, waarmee hij perfect opgaat in de besneeuwde Arctische landschappen. Wanneer de zomer aanbreekt, ruilt hij deze in voor een donkerder, bruinzwarte jas die hem beter camoufleert tegen het zomerse landschap.
De poolvos staat bekend om zijn slimheid en aanpassingsvermogen. Hij overleeft in afgelegen gebieden door kleine dieren, vogels en vis te eten, aangevuld met aas en wat hij kan vinden. In IJsland speelt hij een belangrijke rol in het ecosysteem als zowel jager als opruimer.
Na een lang vermoeiende dag doorheen het IJslandse binnenland, is Möðrudalur de ideale rustplaats. Tot 2001 lag Möðrudalur aan de ringweg maar dat jaar werd de ringweg enkele kilometers verlegd en werd de boerderij bijna letterlijk van de beschaving afgesloten. Op dat moment waarschijnlijk niet erg plezant, maar vandaag de dag is de rustige omgeving één van de troeven om hier te stoppen.
Gelegen op 469m boven zeeniveau is Möðrudalur de hoogst gelegen boerderij van IJsland. Maar dat is nog niet alles… Reeds decennia is de boerderij in handen van Villy’s familie, generaties na elkaar doorgegeven. De boerderij komt voor in eeuwenoude verhalen en saga’s die zelfs terug te dateren zijn tot de 10e eeuw. Een plek met geschiedenis, een plaats met een ziel. Er staan een kerkje dat is gebouwd door de boer zelf, er is een tankstation met een dak en wanden van turf, een klein winkeltje en een restaurant.
Bij de afgelegen boerderij Fjallakaffi, ver weg van de drukte, kwam ik oog in oog te staan met twee jonge poolvossen. Ze waren nieuwsgierig en speels, met de schattige, ondeugende uitstraling die poolvossen zo geliefd maakt bij natuurliefhebbers en fotografen.
Het is een zeldzame ervaring om deze dieren van dichtbij te zien. Poolvossen zijn schuw en leven vaak in de meer afgelegen delen van IJsland, zoals de hooglanden en de Westfjorden. Hier hebben ze de ruimte en rust om in vrijheid te leven, ver weg van menselijke activiteit.
Hoewel de poolvossen moeilijk te vinden zijn, hebben we onze kans vergroot door een rit te maken doorheen de IJslandse hooglanden, waar minder verkeer en toerisme is.
Poolvossen zijn niet alleen prachtig om te zien, maar ze vertegenwoordigen ook de ruige, ongetemde kant van IJsland. Ze herinneren ons eraan dat dit eiland, ondanks de groeiende populariteit onder toeristen, nog steeds een plek is waar de natuur de overhand heeft.
Mijn ontmoeting met deze twee kleine poolvossen was een moment van pure magie – een glimp van het wilde leven dat zich vaak verborgen houdt voor menselijke ogen. Het is een ervaring die ik iedereen gun die de tijd neemt om IJsland in al zijn natuurlijke schoonheid te ontdekken.
Dus, als je ooit door de IJslandse hooglanden reist of de afgelegen Westfjorden bezoekt, houd je ogen open en je camera bij de hand. Wie weet heb je het geluk om één van deze schattige, sierlijke poolvossen te ontmoeten. Voor mij is het alleszins een herinnering die ik nooit zal vergeten.
Comments