Er zijn van die artiesten die je leven binnendruppelen via één liedje, en voor je het weet wonen ze permanent in je hoofd, je hart én je afspeellijsten. Bij mij heet die artiest Luka Bloom. De man die met één gitaar nog altijd mijn hart verovert. Wanneer Luka Bloom het podium opwandelt, gebeurt er iets geks: ik verander spontaan in een glimlachende superfan. Niet zo’n hysterische superfan die krijst bij elke noot—meer eentje die stilletjes denkt: “oké, dit wordt weer genieten